Democratische Republiek China... Uhhh, Congo
Door: Sanuelya
Blijf op de hoogte en volg Sanuelya
22 Februari 2013 | Congo, Democratische Republiek v, Kinshasa
DRC (Democratische Republiek Congo)
20 tm 22 februari 2013
Democratische Republiek China... Uhhh, Congo
Geen bandieten, schurken of Ninja's te bekennen hier, maar wederom weer heeeel veeeel slechte zandwegen. Dus ook in DRC was het de truck in en uit met schoffels en scheppen in de hand. De eerste dag kwamen we zelfs heel erg vast te zitten in de blubber, dat we echt lang hebben moeten ploeteren om er weer uit te komen. Maar... gelukt natuurlijk! En de modder droogt vanzelf op in de hitte en het zand kan je dan een beetje van je af kloppen.
Aan het einde van de middag kwamen we aan bij een brug. En voor die brug moesten we een scherpe bocht maken. En laat er nou net een heleboel modder in die bocht liggen... Gaan we weer! Maar nu de weg 'ontmodderen'. Scheppen vol uitgedroogd gras, bladeren en droog zand over de modder en langzaam kon de truck de bocht maken. Pfff, weer zonder brokken gehaald :)
's Avonds kampeerden we op een heuvel met een prachtig uitzicht! De zonsondergangen zijn hier in dit berg/heuvel achtige landschap super mooi! Met die mooie uitzicht zetten we ons tentje op. Een paar dagen geleden waren Reece en ik uit voorzorg maar onze 5L waterflessen gaan vullen met rivierwater, zodat we onszelf konden wassen na een modderig en zonderig dagje en we geen rivier tegen kwamen of regen kregen. Maar goed dat we dat gedaan hadden, want na de modder vandaag konden we dat wel gebruiken. En daar zit je dan, achter je tentje in de middle of knowhere met een prachtig uitzicht met een emmertje rivierwater het zand van je af te wassen. Badder de badder en je bent weer 'schoon'. Zo gaat dat hier zonder luxe warme douche :)
Even later kwamen een paar motorrijders die voor bijkwamen kwamen een praatje met ons maken. Zij waren ook op weg naar de pont om de Congo River over te steken en volgens een van de mannen was het nog ongeveer 29 km. Nou lijkt dat weinig, maar op deze wegen doe je daar uren over! We hebben de afgelopen week dagen gehad dat we dat niet eens haalden en gemiddeld maakten we ongeveer 30/35 km per dag! Gelukkig bleek de weg de volgende morgen stukken beter te zijn en raceten we die laatste 29km naar de pont. De pont was klein, er konden maximaal 2 trucks of 4 auto's op. Maar snel en heeeeel veeeeel goedkoper dan de € 700,- waarvoor ze ons in Brazzaville wilden oplichten. Hier betaalden we iets van €35,- ?!? Het kostte ons dan wel een paar dagen extra en veel geploeter en gezwoeg, maar het was het waard! Ook al was het een besparing voor de grote baas van African Trails, toch voelde dit als 'onze besparing'.
Na nog een paar uur gehobbel de bobbel hield het ineens op! Een verharde weg, hoera!! Dat gehobbel de bobbel de hele dag werd ik wel een beetje zat, dus blij een gewone weg bereikt te hebben. Gelijk was de rest van het dorpje waar we doorheen reden compleet anders dan de zelfgemaakte hutjes die we tot nu toe gezien hadden. Hier had iemand een architect naar toe gebracht en had een complete nieuwbouwwijk uit de grond laten stampen, alle huizen precies hetzelfde en in strakke rechte lijnen. De rest van het dorp was weer gewoon ouderwets Afrikaanse stijl. Bouw je huis hoe en waar je 'm hebben wilt...
Tussen de huizen liep in eens een groot gevaarte aan een touwtje achter een man aan. ''Hippo!', schreeuwde Reece. Ik dacht eerder dat het een neushoorn was... Toen Tim zn verrekijker te voorschijn had getoverd bleek het gewoo een erg groot uitgevallen soort koe te zijn! Helaas, geen nog steeds wildlife... Maar elke groot uitgevallen koe noemen we vanaf nu dus 'rhippo' :)
De volgende morgen werd het plan geopperd om 200km om te rijden voor een Shoprite, grote supermarkt die je in heel Afrika tegenkomt. Naja, overal, in de grotere steden en dorpen. Peter had namelijk ergens op internet in een blog gelezen dat er in de volgende grotere stad een Shoprite zou zijn... Niemand was geïnteresseerd om zover heen en weer te rijden voor een suffe supermarkt. Maar, uiteraard wilden Drew en Kim zelf wel, dus daar gingen we... 200km omrijden, 2x $40,- voor de tolweg en uiteraard, geen Shoprite... We kregen een uur de tijd om te shoppen op de markt, die 15min lopen was... Reece en ik hadden kookdienst die 3 volgende avonden, dus dat werd rennen! Gelukkig kwamen we een super vriendelijke jongen tegen die ons de weg wees naar de markt, ons hielp met alle spulletjes vinden en ook niet hielp alles dragen naar de truck. Net op tijdkwamen we aan, maar we konden onze vriend natuurlijk niet zonder drankje laten gaan, dus gingen we motieven rustig een drankje meteen doen. Blij waren ze voor in de truck niet, maar als jullie 400km totaal willen omrijden, terwijl wij dat allemaal niet willen, dan wacht je maar mooi even 5minuten totdat we na gevlieg en gehaast onze drankjes ophebben.
Ook in DRC is de Chinese invloed erg groot! Chinesen werken weer overal aan de weg. En soms zie je een klein Afrikaans spleetoog peutertje in de dorpjes waar de Chinesen werken. De kids hebben allemaal geleerd om 'Ni Hao' tegen de Chinesen te zeggen, hallo. Maar wij zien er toch niet er Chinees uit? Op Tammy na dan... Alle kids in DRC riepen ons na met 'Ni Hao'! Wij noemden DRC dan ook voor de grap al de Democratische Republiek China.
DRC is groot, maar wij reden door een heel smal strookje van Congo richting Angola. De grenspost bereikten we dan ook al op dag 3. Ik liet als eerste mijn paspoort zien om te uit te stempelen. Toe moest ik opeens naar de chef z'n kamertje? Hij wilde mij persoonlijk zien... Beetje vreemd, maar okay... Wat bleek, de chef wilde gewoon even een praatje maken! Na evengevraagd te hebben waar ik vandaan kwam en wat voor werk ik doe, heb ik verder 5min zitten luisteren naar zijn verhalen over vooral Amerika en zijn studietijd! Grappige man en nadat ie zijn verhaal verteld had, mocht ik gaande mocht ik de volgende sturen. Zo duurt een grensovergang wel even, maar wel super grappig :)
In DRC zijn ze er niet van gediend volgens Drew dat er foto's gemaakt worden, dus we waren absoluut verboden foto's te maken. Nou hebben we ons daar vrij netjes aan gehouden, uitgezonderd van een zonsondgangetje... Dus op naar Angola, camera's weeruit the pocket!
20 tm 22 februari 2013
Democratische Republiek China... Uhhh, Congo
Geen bandieten, schurken of Ninja's te bekennen hier, maar wederom weer heeeel veeeel slechte zandwegen. Dus ook in DRC was het de truck in en uit met schoffels en scheppen in de hand. De eerste dag kwamen we zelfs heel erg vast te zitten in de blubber, dat we echt lang hebben moeten ploeteren om er weer uit te komen. Maar... gelukt natuurlijk! En de modder droogt vanzelf op in de hitte en het zand kan je dan een beetje van je af kloppen.
Aan het einde van de middag kwamen we aan bij een brug. En voor die brug moesten we een scherpe bocht maken. En laat er nou net een heleboel modder in die bocht liggen... Gaan we weer! Maar nu de weg 'ontmodderen'. Scheppen vol uitgedroogd gras, bladeren en droog zand over de modder en langzaam kon de truck de bocht maken. Pfff, weer zonder brokken gehaald :)
's Avonds kampeerden we op een heuvel met een prachtig uitzicht! De zonsondergangen zijn hier in dit berg/heuvel achtige landschap super mooi! Met die mooie uitzicht zetten we ons tentje op. Een paar dagen geleden waren Reece en ik uit voorzorg maar onze 5L waterflessen gaan vullen met rivierwater, zodat we onszelf konden wassen na een modderig en zonderig dagje en we geen rivier tegen kwamen of regen kregen. Maar goed dat we dat gedaan hadden, want na de modder vandaag konden we dat wel gebruiken. En daar zit je dan, achter je tentje in de middle of knowhere met een prachtig uitzicht met een emmertje rivierwater het zand van je af te wassen. Badder de badder en je bent weer 'schoon'. Zo gaat dat hier zonder luxe warme douche :)
Even later kwamen een paar motorrijders die voor bijkwamen kwamen een praatje met ons maken. Zij waren ook op weg naar de pont om de Congo River over te steken en volgens een van de mannen was het nog ongeveer 29 km. Nou lijkt dat weinig, maar op deze wegen doe je daar uren over! We hebben de afgelopen week dagen gehad dat we dat niet eens haalden en gemiddeld maakten we ongeveer 30/35 km per dag! Gelukkig bleek de weg de volgende morgen stukken beter te zijn en raceten we die laatste 29km naar de pont. De pont was klein, er konden maximaal 2 trucks of 4 auto's op. Maar snel en heeeeel veeeeel goedkoper dan de € 700,- waarvoor ze ons in Brazzaville wilden oplichten. Hier betaalden we iets van €35,- ?!? Het kostte ons dan wel een paar dagen extra en veel geploeter en gezwoeg, maar het was het waard! Ook al was het een besparing voor de grote baas van African Trails, toch voelde dit als 'onze besparing'.
Na nog een paar uur gehobbel de bobbel hield het ineens op! Een verharde weg, hoera!! Dat gehobbel de bobbel de hele dag werd ik wel een beetje zat, dus blij een gewone weg bereikt te hebben. Gelijk was de rest van het dorpje waar we doorheen reden compleet anders dan de zelfgemaakte hutjes die we tot nu toe gezien hadden. Hier had iemand een architect naar toe gebracht en had een complete nieuwbouwwijk uit de grond laten stampen, alle huizen precies hetzelfde en in strakke rechte lijnen. De rest van het dorp was weer gewoon ouderwets Afrikaanse stijl. Bouw je huis hoe en waar je 'm hebben wilt...
Tussen de huizen liep in eens een groot gevaarte aan een touwtje achter een man aan. ''Hippo!', schreeuwde Reece. Ik dacht eerder dat het een neushoorn was... Toen Tim zn verrekijker te voorschijn had getoverd bleek het gewoo een erg groot uitgevallen soort koe te zijn! Helaas, geen nog steeds wildlife... Maar elke groot uitgevallen koe noemen we vanaf nu dus 'rhippo' :)
De volgende morgen werd het plan geopperd om 200km om te rijden voor een Shoprite, grote supermarkt die je in heel Afrika tegenkomt. Naja, overal, in de grotere steden en dorpen. Peter had namelijk ergens op internet in een blog gelezen dat er in de volgende grotere stad een Shoprite zou zijn... Niemand was geïnteresseerd om zover heen en weer te rijden voor een suffe supermarkt. Maar, uiteraard wilden Drew en Kim zelf wel, dus daar gingen we... 200km omrijden, 2x $40,- voor de tolweg en uiteraard, geen Shoprite... We kregen een uur de tijd om te shoppen op de markt, die 15min lopen was... Reece en ik hadden kookdienst die 3 volgende avonden, dus dat werd rennen! Gelukkig kwamen we een super vriendelijke jongen tegen die ons de weg wees naar de markt, ons hielp met alle spulletjes vinden en ook niet hielp alles dragen naar de truck. Net op tijdkwamen we aan, maar we konden onze vriend natuurlijk niet zonder drankje laten gaan, dus gingen we motieven rustig een drankje meteen doen. Blij waren ze voor in de truck niet, maar als jullie 400km totaal willen omrijden, terwijl wij dat allemaal niet willen, dan wacht je maar mooi even 5minuten totdat we na gevlieg en gehaast onze drankjes ophebben.
Ook in DRC is de Chinese invloed erg groot! Chinesen werken weer overal aan de weg. En soms zie je een klein Afrikaans spleetoog peutertje in de dorpjes waar de Chinesen werken. De kids hebben allemaal geleerd om 'Ni Hao' tegen de Chinesen te zeggen, hallo. Maar wij zien er toch niet er Chinees uit? Op Tammy na dan... Alle kids in DRC riepen ons na met 'Ni Hao'! Wij noemden DRC dan ook voor de grap al de Democratische Republiek China.
DRC is groot, maar wij reden door een heel smal strookje van Congo richting Angola. De grenspost bereikten we dan ook al op dag 3. Ik liet als eerste mijn paspoort zien om te uit te stempelen. Toe moest ik opeens naar de chef z'n kamertje? Hij wilde mij persoonlijk zien... Beetje vreemd, maar okay... Wat bleek, de chef wilde gewoon even een praatje maken! Na evengevraagd te hebben waar ik vandaan kwam en wat voor werk ik doe, heb ik verder 5min zitten luisteren naar zijn verhalen over vooral Amerika en zijn studietijd! Grappige man en nadat ie zijn verhaal verteld had, mocht ik gaande mocht ik de volgende sturen. Zo duurt een grensovergang wel even, maar wel super grappig :)
In DRC zijn ze er niet van gediend volgens Drew dat er foto's gemaakt worden, dus we waren absoluut verboden foto's te maken. Nou hebben we ons daar vrij netjes aan gehouden, uitgezonderd van een zonsondgangetje... Dus op naar Angola, camera's weeruit the pocket!
-
12 April 2013 - 23:08
Nicoline:
Hai zandhaasje
Het blijven leuke zanderige modderige verhalen hè, maar erg leuk geschreven. Succes in Angola en ik zit voor de PC voor een nieuw verhaal. Liefs Nic -
12 April 2013 - 23:13
Nol Wessels:
Hallo Sanuelya.
Wat een avontuur daar in Afrika, maar je slaat er je aardig doorheen begrip ik. En wat een verhalen komen er deze kant op, het is niet te geloven dat daar gewoon geleefd wordt en de mensen hier een bestaansrecht hebben opgebouwd. Degene die jullie dar rondrijd heeft het niet elemaal uitgevonden begrijp ik en wat een waardeloos materiaal om door de bush te rijden. Wat ik niet begrijp is dat er materiaal deze kant op komt van eind februari en we leven hier echt al in April. Zit er vertraging op de mail vanuit Afrka. Tot vorigeweek was het hier als maar winter koude oostenwind echt geen lekker weer. Een aanta tennisparken was niet klaar voor de competitie en de meeste gaan de eerste inhaaldag al gebruiken om de eerste dag te spelen. Ik wens je nog heel veel plezier n pas goed op jezelf. Hartelijke groet, Nol Wessels -
15 April 2013 - 12:29
Frankvanloenhout:
hai sanuelya
Ik vraag me af ben je onderhand die hele grote zandbak niet n keertje spuugzat?
Ik kan me heel goed voorstellen dat je zo langzamerhand uitkijkt naar het moment dat je afrika verlaat en op gaat naar je volgende continent. Australie toch?
We blijven je volgen en natuurlijk van je verhalen smullen.
Kief en n dikke kus. pa -
19 April 2013 - 03:34
Tom:
Sanuelya, mooie, aparte naam trouwens, wees hier trots op!
Je bent heel moedig om deze reis te ondergaan. Vergeet aub niet wat je doel van deze reis is meis.
En hou aub op met het gezeik over je mede reisgenoten. Zo makkelijk en zo llaag... Vertel ons liever over....Afrika!!!!!!
En ja, het vervoer, de bus, de chauffeur, de wegen, hoort allemaal bij low budhet meis! Dus... Denk en schrijf positief, ook over de mindere dingen. Geniet gewoon eens meis van al jouw ervaringen en probeer aub minder te ver- oordelenen!!!!!!!!
Je nam deze reis met een doel, leer, ervaar en maak deze keus waar meisje.
-
10 Januari 2014 - 11:33
Sexy:
Hey ik ben leuk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
