Togo: relaxen en burocratisch ambassade

Na een rumoerig en lang verblijf in Ghana, tijd voor het relaxtere Togo. Klein, maar fijn landje! Onze eerste plekje voor een paar nachten was in Lome. Super relaxt hotel, voor de up-greaters onder ons... Voor ons een prima plek naasten hotel om te kamperen. En een heeeeeel relaxt zwembad! Alles schoon en fris, goede plek om de was te doen, helemaal top! Helaas is echter de zee hier weer niet veilig om in te zwemmen. Je ziet het al aan het strand dat stijl naar beneden loopt. Dus er is een hele sterke onderstroming. En met mijn zwemkwaliteiten begin ik daar maar niet aan, anders eindig ik na een stukje meegesleurd te worden straks op Antarctica...

Lome is de hoofdstad van Togo en hier waren we mede voor het regelen van onze visa voor Gabon. En de ambassade is niet zo blij met een groep toeristen die geld willen uitgeven in hun land... Na het betalen van wat extra om ee spoed service te krijgen, da betekende 3 uur, wachten we vol goede moet op onze visa. N een paar uur wachten en veel gezeur dat het allemaal niet goed was en weet ik veel waar ze allemaal een probleem van maakten, werden we naar huis gestuurd dat we de volgende dag om 10u terug konden komen. Okay, vooruit... Niet echt spoed, zonde van het betaalde geld, maar vooruit...

Volgende dag, terug naar de ambassade. Maar nee hoor, nog geen visa's in de paspoorten. Maar kom vanmiddag om 4uur terug. Misschien zijn ze dan klaar... Gaat lekker... dan maar naar de markt vanmiddag en vrije tijd voor onszelf. Onze chauffeur begreep echter niet echt da het niet handig is om met ee grote truck door een drukke markt straat te rijden... alle marktvrouwtjes moesten hun parasollen aan de kant doen, zoda wij er langs konden... niet zo slim, vond ook de politie, die ik vriendelijk maar dringend verzocht een zijstraatje te nemen.

Reece en ik gingen de stad ontdekken en richting het Musee International du Golfe de Guinee,volgens de lonely planet een highlight in Togo. Het museum bevat een privé verzameling West Afrikaanse kunst van een Zwitser die zijn vila heeft opengesteld voor het publiek. Het is niet groot, maar wel erg bijzonder om te zien. De kunst bestaat vooral uit beelden, heeeeel veel houte beelden. Helaas kon de toezichthouder alleen Frans en is mijn Frans niet goed genoeg om een rondleiding te kunnen volgen. Jammer, maar niets aan te doen. Het rondkijken nasaal die vooral vreemd uitgebeelde mensachtige beelden was al interessant genoeg. Er was 1 beeld in het hele museum dat een 'normaal' gevormd en uitziend gezic had, toch benieuwd waarom ze mensen zo vreemd afbeelden... Na het museum nog getwijfeld om naar de fetisj market te gaan, waar ze voedoe dingen hebben. Togo is erg into voedoe, dus interessant om te zien. Maar uit de lonely planet en resource op internet was deze markt erg duur o te bezoeken en erg toeristisch! Geen goed plan dus, vooral omdat er in Benin, het volgende land dat we bezoeken, een markt is met voedoe dingen, gratis. We gokken daarop :)

Terug op de camping, geen visum. Volgende morgen, 10 uur... Dit betekend dat het vrijdag is en dus MOETEN we de visa morgen krijgen. Het weekend is de ambassade natuurlijk niet open, we hebben een visum voor Togo voor maximaal een week en we kunnen niet tot maandag wachten, want da moeten we het land uit. Dus, Drew, de chauffeur, ging de volgende ochtend op pad. Met maar 1 doel, paspoorten met visa mee terug nemen. En het is 'm gelukt, hij moest er werkelijk de hele dag voor op de ambassade zitten, want hij kwam pas 's avonds om 9 uur terug!! Al met al een groot burocratisch machtspelletje van de ambassade van Gabon... Vreselijk... Maar de visa zijn binnen :)

De laatste wasjes gedaan, een paar duiken in het zwembad, want je weet maar nooit wanneer we weer een lekker zwembadje hebben ;) en de laatste internet dingetjes te hebben gedaan, ook internet is nooit zeker, gingen we op weg naar Lake Togo. Bij dit grote meer hebben we nog een beetje meer gerelaxt. Boekje, filmpjes en middagdutje onder de palmbomen langs het meer. Briesje erbij en af en toe pootje baden in het meer of opstaan om wat te eten en drinken te halen bij de vriendelijke mensen in het dorpje naast de camping. Zondag morgen voor vertrek hadden we de wekker echter niet nodig... Het kerkje, ongeveer 100m achter onze tent, begon al wel erg vroeg! Een mannetje liep door het dorp op een grote pan te slaan om 6u's ochtend ofzo om, denken wij, iedereen wakker te maken. En even later begon het halve dorp te zingen en bidden etc... Ietwat vroeg...?!? Een paar uur later m'n slaap maar ingehaald op weg naar ons nieuwe landje, Benin!