Truck leventje eist z'n tol

Daar ben ik weer!! Jeetje mineetje, wat lezen veel mensen mijn blog! Super leuk om te zien en bedankt voor alle leuke reacties!!!

Na 3 weken Ghana en vaak crappy internet is het weer tijd voor een verhaaltje! Helemaal gelijk Anne!! En of er wat gebeurd is ;) truckleventje wordt sommigen iets te veel...

Ghana is toeristisch, gelijk al over de grens merk je dat meteen. Mensen zijn veel meer gewend aan toeristen en kijken niet meer zo vreemd op als wij langs komen rijden. Op straat kan je wat normaler rond lopen. Het enige dat wel weer veranderd is, is dat de kids weer om geld vragen. Maar schijnbaar zijn ze al wel gewend het niet te krijgen, want ze schelden je hier niet na en blijven vriendelijk :) niet heel gek dat de kids hier opgeld vragen kwamen we achter na gesproken te hebben met een wat oudere man... Jaren geleden toen Ghana populairder werd onder 'de witte mensen' zoals ze ons hier noemen, strooiden die 'witte mensen' met geld voor de mensen.

Tegenwoordig, Ghana is super makkelijk reisbaar voor de beginnende Afrika ganger, komen er meer en meer toeristen die wat minder met geld strooien. Vooral de stranden zijn erg geliefd bij vakantiegangers die er voor een weekje heen vliegen. Gelukkig zie je hier niet de vreselijke lelijke grote hotelresorts, mega volgebouwde stranden etc ala de Spaanse Costa, de Turkse Riviera's en al dat soort goedkope strandoorden. Je kan hier op de handdoeken liggen zonder om de 2 tellen je handdoek uit te moeten kloppen doordat iemand op het volgepakte strand iets te dicht langs je loopt en inde zee hoef je je niet een weg te banen tussen alle rondspringende kids. Helaas moet je hier oppassen voor de sterke onderstroming, dus kan je absoluut niet diep de zee in! En hangen er gemiddeld 5 plastic zakjes aa je been na een rondje zwemmen.

De eerste camping in Ghana was vlak voor oud en nieuw in Cape Coast. En zoals ongeveer elke nacht, Na 3 liter water gedronken te hebben die dag, moest ik weer eens n.aar de toilet. Tent uit, hobbel de bobbel weer terug... Zie ik naar opeens iemand aan komen rennen... ?!? Midden in de nacht, richting onze tenten... Dus ik blijf even kijken wat er gebeurd voor onze tent... Is het Nicola, een van ons, die in de tent naast mij slaapt. En ze werd gevolgd door een, voor mij, onbekende man... Ze rende naar het strand?!? Met die man achter haar aan... Dit is niet helemaal okay dacht ik, dus ik roep haar achterna wat er aan de hand was... Een hoop gescheld, getier etc vanaf het strand. Is d'r tas uit d'r tent gestolen, terwijl ze zelf in de tent lag!!! Dat was tas numero 2 van haar... (Eerste keer was ze niet zo slim en had ze d'r daypack, met paspoort en veel meer belangrijke spullen in de kofferbak van een taxi gedaan. Regel 1 als je reist: hou je tas bij je! ) anyway... Drama drama midden in de nacht natuurlijk. De helft van ons sliep er gewoon doorheen, best knap en de chauffeur was te dronken om z'n bed uit e komen, zelfs toen zijn vriendn ontdekte dat hun tent open gesneden was met een mes... bijzonder... Na inspector gadget op het strand gespeeld te hebben door de voetstappen van de dader gevolgd te hebben, die eindigden in een vuilnisbelt, was er vrij weinig dat wij voor haa konden doen midden in de nacht... Dus bedje maar weer in en voortaan tent van binnen op slot met een klein slotje. Desondanks geen oog dicht gedaan die nacht... En toch de dader niet gezien toen die later in de nacht ook nog in een appartement kamer ingebroken heeft!!! De rest van de tijd dat we in Cape Coast waren zat er een security mannetje op 2 meter naast onze tent. Het had iets verder weg gemogen, maar... Er is niets meer gebeurd :) Helaas vloog Nicola de volgende middag terug naar Londen. Na 2 gestolen tassen en een vent in d'r tent was ze het zat... Moeders gebeld die nacht en die boekte direct d'r ticket!!! Voor alle moeders, doe dit nooit! Ook al is je dochter nog zo'n moederskindje, zeg da ze er een nachtje over moet slapen... De volgende dag bedacht ze namelijk al dat ze in Namibia terug wilde komen, 2 dagen later wilde ze in cameroon al terug komen en dezelfde week zat ze in een visum bureau in Londen om visa's te regelen voor de landen vanaf Cameroon... En, veel tijd, frustraties en veeeeeel geld later, kan ze geen visa's krijgen in Londen voor de landen vanaf Cameroon en kan ze pas terug komen in Namibia. Beetje dom...

Met 1 passagier minder was het tijd voor oud en nieuw! Helaas erg saai hier :( ze doen er hier niet echt wa aan schijnbaar, dus miste de Nederlandse gezelligheid met oud en nieuw wel hoor! Maar... Heb wel een oliebol gevonden op de markt! Okay, hij smaakte niet als een oliebol, maar zag er wel zo uit :)

Op naar de grote hoofdstad, Accra, om weer visa's te regelen! Onze favoriete bezigheid ;) DRC! Democratische Republiek Congo, wat erg lastig scheen te zijn volgens de notes van de vorige trip, was een makkie! Ondertussen verbleven we op een, alweer, beachcamping in Kokrobite. Kokrobite is vooral ontdekt door de backpackers die er in grotere getallen zitten op de stranden. De eerste camping was wat vol voor onze truck, dus na 2 nachten verkas naar een an camping, met gelukkig wel een douche waa je niet zelf 2 emmertjes water hoefde te halen, vervolgens het bamboe schermpje laten zakken en je met emmertjes water kon douchen...

Helaas was deze camping ver ver ver uit accra. 30 min lopen uit het dorpje Kokrobite zelf, maar je deed er gemiddeld 45 min over door de kids die overal een handje kwamen geven. In Kokrobite moest je wachten tot er een keer een busje kwam. En dat busje moest uit Accra komen. En die busjes vertrekken alleen uit Accra als het busje vol is. Dus dat duurt soms even, vooral ook met de drukte op straat! Chaos! Overal busjes, taxi's, fietsen overal tussendoor. En de saarverkopers lopen midden op de weg met hun koopwaar op nu hoofd z'n spullen te verkopen. Opzich handig als je dorst hebt en ee uur in een volgepakte zwetende bus naar Accra zit, maar vertraagd het verkeer wel wat. Tussen al die straatverkopers zitten regelmatig mensen in rolstoelen midden op de weg en lopen blinde mensen met ee stok e bedelen tussen de auto's. Als ze maar oppassen dat ze de volgende dag niet ook in een rolstoel zitten, levensgevaarlijk die mensen... Majaa, ze moeten op een manier aa geld komen helaas. Iets anders geregeld dan in nl.

Accra zelf is groot en vies! Overal afval, plasticzakjes waar je gek van wordt. 'No plastic back please' verstaan ze niet, dus doen er gewoon 2 om m'n ijsje die ik gelijk wil opeten, omdat het 33 graden is en ie al half gesmolten is en zelf ook al in ee plasticje zit... Niet heel erg slim en verbaasde me dan ook niets dat de hele rivier als afvalbelt gebruikt wordt helaas... De mensen werken en leven naast die rivier! Hoe ongezond! En die rivier loopt door het land... En nog erger, overal wordt het afval, waaronder bergen plastic verbrand... Overal rond de stad zie je rookwolken van afvalverbranding. Hoe kankerverwekkend... Pffff..

Wachtend op onze Angola visum die op de ambassade lag zijn zijn Reece en ik naar Kumasi gegaan, wat meer inlands. Kumasi is de stad van de Ashanti's, oude koninklijke stam in Ghana met vooral veel goud. De huidige koning is nog steeds een ashanti. Grappige is, dat de ashanti vrouw, zoals de 'moeder' van de koning genoemd wordt, de nieuwe koning kiest. Dus geen erfelijke monarchie. En de koning kiest dan een nieuwe 'moeder, wat niet zijn eigen moeder hoeft te zijn.

Terug in Kokrobite was de visum voor Angola geregeld. Nu nog proberen voor Nigeria, want da schijnt lastig te zijn. Ik heb als ee van de weinigen mijn Nigeriaanse visum in Nederland kunnen regelen, maar moet m'n verlengen, omdat we waarschijnlijk niet voor de 23e deze maand in Nigeria zijn en mij. Visum da verloopt... Bij alle Engelsen was de visumaanvraag afgewezen, terwijl ze wel al betaald hadden. En, komen we nu achter, de oh zo beveiligde Nigeriaanse website om je betaling te doen, hackt creditcards! Van iedereen die betaald had, is de creditcard gehacked! Gelukkig belde de ing mij de volgende morgen gelijk op toen er 6x een groot bedrag van mijn Creditcard gehaald was midden in de nacht en kon ik mijn creditcard blokken en nog voordat ik weg ging een nieuwe ontvangen. Nu weet ik dus dat die Nigerianen op de kosten van de ing, ik heb m'n geld gelukkig terug, porno hebben zitten kijken. De boefjes! Nu visum in Togo of Benin proberen e verlengen... Fingers crossed!! Volgens de notes zijn ze corrupt, dus zal, waarschijnlijk helaas moeten omkopen... Bah

En nu even terug naar de titel... Het truck leventje begint z'n tol te eisen... 2.5 maand met een groep onbekende, eigenwijze, maffe, egoïstische, irritante, oude, groepsgangers en individualisten, allesweters, betweters en paar leuke mensen is soms wat lastiger dan verwacht... De irritaties onderling beginnen wat op te lopen. Gelukkig zien we elkaar In Ghana niet zoveel, omdat we niet zoveel in de truck zitten om te reizen. Maar toch zijn er een paar die het erg leuk vinden om ruzie te schoppen,om pietepeuterige onbenullige dingen. Ik vermaak me prima met Reece, we bemoei ons niet zoveel met dat soort dingen en hebben het dan soms toch gedaan... Bijzondere mensen hier, vooral omdat ze bijna allemaal 2x zo oud als wij zijn en beter moeten weten. Na de ene ruzie na de andere ruzie 's morgens vroeg en ' s avonds laat (Latem eens gewoon slapen...) vanuit m'n tent te hebben aangezien, best vermakelijk soms ;) kreeg d'r 1 een waarschuwing. En of het een complot was tussen het vriendinnencluppie, de volgende morgen overdreven historische gegil vanonder grote actrice en ja hoor, daar kon onze Italiaan vertrekken. Hij probeerde het nog, vond het een watoverdreven beslissing, maar na de shopping trip,wij gingen niet mee, was ie weg...

Van 11 in het begin, zussen arriveerden, dus 13 in Fez, Marokko... Zusterruzies elke dag, dus 1 zus vertrek, toen waren we nog met 12. Nicola weg na tas gestolenin Cape Coast, toen waren we nog met 11. Nu Luciano weg in Kokrobite en zijn we nog met 10... Nog even en ik mag zelf de truck rijden ;)

Op naar Togo & Benin, klein maar fijn. En dan naar het oh zo gevreesde Nigeria... Ik bereid me vast voor ;)

Alle liefs nog voor het nieuwe jaar vanuit Ghana! Beetje laat, maar heb een goed excuus, crappy internet ;)