Strandjes hoppen rond Lake Malawi
Door: Sanuelya
Blijf op de hoogte en volg Sanuelya
18 April 2013 | Malawi, Lilongwe
Malawi
Strandjes hoppen rond Lake Malawi
15 tm 18 april 2013
Malawi is een van de armste landen ter wereld. Het gemiddelde inkomen is slechts $ 250,- per jaar. Dat kunnen wij ons amper voorstellen... Daarnaast is wederom en HIV/Aids probleem groot, de gemiddelde levensverwachting is slechts 43 jaar en 50% van de bevolking is jonger dan 15 jaar! Ouders sturen kun kinderen massaal aan het werk, maar eigenlijk, als je het van hun kant bekijkt, kan het ze niet heel kwalijk namen... Want deze mensen moeten overleven en elke cent die hun kinderen extra verdienen, is er een... Veel kinderen gaan dan ook niet naar school en dat helpt natuurlijk niet in de opbouw van het land. Op de campings waar wij verbleven stonden bordjes met 'koop niets van kinderen, kinderen moeten naar school en niet werken'. Ik koop nooit wat van een kind, want ben het er zeker mee eens dat kinderen niet thuis gehouden moeten worden van school om te werken. Maar aan de andere kant begrijp ik de ouders hier wel. Zij leven in het hier en nu, vandaag hebben we eten nodig. Ver vooruit denken heeft geen zin, wie weet ben je er dan niet meer, want een gemiddelde levensverwachting van 43 jaar is erg jong. En wie gaat jou kinderen dan leren om voor zichzelf te zorgen, te werken voor hun geld en te overleven...
Na een lange dag rijden vanuit Zambia door een prachtig heuvelrijk landschap met kleine berg en vissersdorpjes, kwamen we aan op onze eerste camping, Kundee beach. Kundee beach ligt aan Lake Malawi, het derde grootste meer in Afrika en een van de beste zoetwater duikgebieden in de wereld door de enorme diversiteit aan vissoorten. Op het strand aan de camping maakten we een relaxte strandwandeling en kwamen bijna gewoon bijna niemand tegen.
De volgende morgen wilden we gaan snorkelen rondom een eiland dat we vanaf het strand al konden zien liggen. Helaas was het weer niet zo goed 's morgens en werd het snorkelen verplaats naar de middag. De ochtend hebben we ons vermaakt aan de pingpongtafel. Eindelijk iets gevonden waarvan ik van Reece kan winnen, haha! 'S Middags was het weer redelijk, dus bikini aan, snorkels en flippers onder arm de boot op en plons! Het water was niet zo warm, dus af en toe klommen we even op een rots om in de zon op te warmen. De visjes waren er in allerlei kleuren, maar helaas niet zo veel. Misschien wat verwend met de prachtige wateren stampvol heel veel gekleurde visjes rond Ko Phi Phi in Thailand en de Perhantian Islands in Maleisië. Wel weer een nieuwe ervaring, snorkelen in zoetwater. Als je duikerklok nietjes werkt, wat de mijne niet deed, heb je net telkens zout water in je ogen en een per ongeluk slokje smaakt niet zo zout. Wel moet je continue blijven zwemmen, want drijven gaat in zoetwater wat minder makkelijk dan in zout water. Helemaal met de sterke stroming en redelijke golven is het voor mij soms ploeteren voor uit te komen. Na anderhalf uur snorkelen was ik dan ook redelijk me en werden we met de boot opgepikt en terug gebracht naar de camping.
De volgende morgen vertrokken we naar een camping verder op noord aan Lake Malawi, Chitimba Camp gerund door Nederlanders. Een prachtige camping! Toen Reece en ik op het strand zaten kwam een jongetje van een jaar of 4 nieuwsgierig kijken. Ik was wat foto's aan het maken en gebruikte de foto truck weer... Foto van het jongetje gemaakt, laten zien en zelf foto laten maken met mijn camera. Jochie helemaal blij en kwam gezellig bij ons zitten. Hij sprak geen Engels, maar met handen en voeten kon ik ee beetje met hem praten. Ik begon in het zand te tekenen en hij begn alles na te tekenen. Cijfers, letters en plaatjes. Grappig was dat toen ik mijn (Nederlandse) huis tekende, zijn versie van een (Malawi) huis anders getekend werd met een rond dak en niet met een spitse punt dak en ramen waren ook anders. Zo heeft ieder kind zijn eigen tekening van een huis en is dat leuk om te zien dat hij mij niet alleen na zat te tekenen, maar ook zijn eigen ding daarin deed.
Op de camping was een mooi volleybalnet, met lijnen en zelfs een goede volleybal. Fanatiek speelden we een aantal potjes 2 tegen 2 en 3 tegen 3 totdat we veranderd waren in zandmannetjes door al het gezweet en het zand dat door het duiken aan je blijft plakken. Fris en fruitig gedouched gingen we 's avonds onze tent in. Helaas rook de tent niet zo fris... Een kat had over de zijkant van onze tent gepist! En als iets stinkt is het wel kattenpis! Gelukkig was het niet in kleding, matrassen, slaapzakken, kussens of andere dingen, maar de buitenhoes van de tent moesten we wel schrobben. Gelukkig was de meeste lucht eruit en konden we normaal slapen.
De volgende morgen vertrokken we al om 6uur naar de grens met Tanzania. Een helaas hele korte tijd in Malawi waar we niet veel van het land gezien hebben. Helaas verbleven we in Malawi alleen op toeristen campings aan het strand waar niet veel locals woonden. Jammer, want we hebben helaas niet veel met de locals kunnen praten. Zeker een interessant land waar ik nog een keer naar terug wil om beter te bereizen. Op naar het grote, hoog op mijn verlanglijstje staande te bezoeken land, Tanzania!
Strandjes hoppen rond Lake Malawi
15 tm 18 april 2013
Malawi is een van de armste landen ter wereld. Het gemiddelde inkomen is slechts $ 250,- per jaar. Dat kunnen wij ons amper voorstellen... Daarnaast is wederom en HIV/Aids probleem groot, de gemiddelde levensverwachting is slechts 43 jaar en 50% van de bevolking is jonger dan 15 jaar! Ouders sturen kun kinderen massaal aan het werk, maar eigenlijk, als je het van hun kant bekijkt, kan het ze niet heel kwalijk namen... Want deze mensen moeten overleven en elke cent die hun kinderen extra verdienen, is er een... Veel kinderen gaan dan ook niet naar school en dat helpt natuurlijk niet in de opbouw van het land. Op de campings waar wij verbleven stonden bordjes met 'koop niets van kinderen, kinderen moeten naar school en niet werken'. Ik koop nooit wat van een kind, want ben het er zeker mee eens dat kinderen niet thuis gehouden moeten worden van school om te werken. Maar aan de andere kant begrijp ik de ouders hier wel. Zij leven in het hier en nu, vandaag hebben we eten nodig. Ver vooruit denken heeft geen zin, wie weet ben je er dan niet meer, want een gemiddelde levensverwachting van 43 jaar is erg jong. En wie gaat jou kinderen dan leren om voor zichzelf te zorgen, te werken voor hun geld en te overleven...
Na een lange dag rijden vanuit Zambia door een prachtig heuvelrijk landschap met kleine berg en vissersdorpjes, kwamen we aan op onze eerste camping, Kundee beach. Kundee beach ligt aan Lake Malawi, het derde grootste meer in Afrika en een van de beste zoetwater duikgebieden in de wereld door de enorme diversiteit aan vissoorten. Op het strand aan de camping maakten we een relaxte strandwandeling en kwamen bijna gewoon bijna niemand tegen.
De volgende morgen wilden we gaan snorkelen rondom een eiland dat we vanaf het strand al konden zien liggen. Helaas was het weer niet zo goed 's morgens en werd het snorkelen verplaats naar de middag. De ochtend hebben we ons vermaakt aan de pingpongtafel. Eindelijk iets gevonden waarvan ik van Reece kan winnen, haha! 'S Middags was het weer redelijk, dus bikini aan, snorkels en flippers onder arm de boot op en plons! Het water was niet zo warm, dus af en toe klommen we even op een rots om in de zon op te warmen. De visjes waren er in allerlei kleuren, maar helaas niet zo veel. Misschien wat verwend met de prachtige wateren stampvol heel veel gekleurde visjes rond Ko Phi Phi in Thailand en de Perhantian Islands in Maleisië. Wel weer een nieuwe ervaring, snorkelen in zoetwater. Als je duikerklok nietjes werkt, wat de mijne niet deed, heb je net telkens zout water in je ogen en een per ongeluk slokje smaakt niet zo zout. Wel moet je continue blijven zwemmen, want drijven gaat in zoetwater wat minder makkelijk dan in zout water. Helemaal met de sterke stroming en redelijke golven is het voor mij soms ploeteren voor uit te komen. Na anderhalf uur snorkelen was ik dan ook redelijk me en werden we met de boot opgepikt en terug gebracht naar de camping.
De volgende morgen vertrokken we naar een camping verder op noord aan Lake Malawi, Chitimba Camp gerund door Nederlanders. Een prachtige camping! Toen Reece en ik op het strand zaten kwam een jongetje van een jaar of 4 nieuwsgierig kijken. Ik was wat foto's aan het maken en gebruikte de foto truck weer... Foto van het jongetje gemaakt, laten zien en zelf foto laten maken met mijn camera. Jochie helemaal blij en kwam gezellig bij ons zitten. Hij sprak geen Engels, maar met handen en voeten kon ik ee beetje met hem praten. Ik begon in het zand te tekenen en hij begn alles na te tekenen. Cijfers, letters en plaatjes. Grappig was dat toen ik mijn (Nederlandse) huis tekende, zijn versie van een (Malawi) huis anders getekend werd met een rond dak en niet met een spitse punt dak en ramen waren ook anders. Zo heeft ieder kind zijn eigen tekening van een huis en is dat leuk om te zien dat hij mij niet alleen na zat te tekenen, maar ook zijn eigen ding daarin deed.
Op de camping was een mooi volleybalnet, met lijnen en zelfs een goede volleybal. Fanatiek speelden we een aantal potjes 2 tegen 2 en 3 tegen 3 totdat we veranderd waren in zandmannetjes door al het gezweet en het zand dat door het duiken aan je blijft plakken. Fris en fruitig gedouched gingen we 's avonds onze tent in. Helaas rook de tent niet zo fris... Een kat had over de zijkant van onze tent gepist! En als iets stinkt is het wel kattenpis! Gelukkig was het niet in kleding, matrassen, slaapzakken, kussens of andere dingen, maar de buitenhoes van de tent moesten we wel schrobben. Gelukkig was de meeste lucht eruit en konden we normaal slapen.
De volgende morgen vertrokken we al om 6uur naar de grens met Tanzania. Een helaas hele korte tijd in Malawi waar we niet veel van het land gezien hebben. Helaas verbleven we in Malawi alleen op toeristen campings aan het strand waar niet veel locals woonden. Jammer, want we hebben helaas niet veel met de locals kunnen praten. Zeker een interessant land waar ik nog een keer naar terug wil om beter te bereizen. Op naar het grote, hoog op mijn verlanglijstje staande te bezoeken land, Tanzania!
-
16 Juli 2013 - 18:23
Frank Van Loenhout:
ik blijf geboeid. geweldig
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
